مقاله اختلال در ارسال های ماهواره ای در حقوق برجنگ (bellum) و حقوق در جنگ (bello) نوشته دبورا یکی از حقوقدان های مهم اسراییل
سید مهدی جوادی: ITU (اتحادیه بین المللی مخابرات) با توسعه استانداردها و نظام نامه هایی مانع انسداد متقابل امواج الکترومغناطیسی انتقال داده و موجب به حداقل رساندن "تداخل مضر" و ممنوعیت دخالت های مضر در اراسال ماهواره ای شده است. اما ده ها نمونه از موارد ایجاد تداخل عمدی مضر برای انتقال ماهواره در سال های اخیر وجود دارد، از جمله مسدود کردن تلفن ماهواره ای چچن در سال های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ توسط روسیه؛ اختلاط کوبا از پخش ماهواره ای برنامه های ایران در سال ۲۰۰۹؛ اختلال حماس از پخش ماهواره های اسرائیلی در طی عملیات "سرب" در همان سال؛ تحریم ایران از ارسال توسط Eutelsat در سال ۲۰۰۹؛ مسدود سازی چین از ارسال بی بی سی در سال ۲۰۱۲ و ... به نظر می رسد علی رغم دستورالعمل های موجود، در حال حاضر ناکارآمدی در روش های ITU با هدف کاهش تداخل های مضر به ویژه تداخل های مضر عمدی وجود دارد. راه حل های فعلی محدود به اعلان و شکایت از اختلالات خصمانه به دبیر کل ITU است (همانطور که در مورد اختلال در انتقال یوتلست از ایران رخ داده است). دعای جبران خسارت تحت قرارداد های تجاری با تامین کنندگان خدمات ماهواره ای نیز از دیگر راهگارهایی است که می توان به آن تمسک جست.
طبق ماده ۳۴ اساسنامه ITU اختلال در همه ارتباطات بی سیم، از جمله انتقال ماهواره ای، بین کشورهای عضو "تداخل مضر"، ممنوع است گرچه دولت ها مطابق با ماده ۲۳ اجازه دارند ارتباطات داخلی و خارجی را با توجه به محدوده ملی خود متوقف کند. لیکن این اقتدار ناشی از ظرفیت دولت به عنوان حاکمیت کنترل جریان اطلاعات در داخل کشور از مرزهای کشور فراتر نمی رود.
بحث ما در اینجا به مسائل مربوط به اختلال در ارسال ماهواره ها در طول زمان جنگ و تحت اشغال نیروهای مخاصم معطوف است. در زمینه اختلال در ارسال ماهواره های جنگی، مشکل واقعی در تمایز ماه
واره های حنگی از ماهوراه های غیر نظامی است که عملا شناسایی هویت آن ها کار پیچیده ای است. استفاده گسترده نیروهای نظامی از ماهواره های غیر نظامی و تجاری و همچنین کانال های ارتباطی دوگانه، چالش های جدیدی را در تعیینبا دقت اهداف نظامی و غیر نظامی ایجاد می کند.
در شرایط کنونی ما تغییرات چشمگیر ماهیت ارتباطات بین کشورها در دهه های گذشته و وابستگی شدید به زیرساخت های ارتباطی و شبکه ها، از جمله سیستم های ماهواره ای به گونه ای شده است که می توان زیرساخت های ماهواره ای و شبکه های ارتباطی را جز لاینفکی از شریان های حیاتی زندگی بشری امروز دانست و از این رو به جنبه های حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه (IHL) آن نگریست.
از این منظر در زمان صلح و یا جنگ ایجاد تداخل مضر در ارسال ماهواره ها در دو نظام حقوقی مجزا قابل بررسی است و همچنین حمله و تخریب ماهواره ها و مراکز ماهواره ای؛ دکتر Deborah HousenCouriel در مقاله ای تحت عنوان "Disruption of Satellite Transmissions ad Bellum and in Bello: Launching a New Paradigm of Convergence" به بررسی دقیق این موضوع پرداخته است، این مقاله از دو جهت قابل توجه است؛
یکی نویسنده، دبورا را یکی از مهمترین حقوق دان های اسراییل می توان نام برد او در سال های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۵ مدیر اداره مقررات و معاهدات بین المللی وزارت ارتباطات اسرائیل بود. تخصص حقوقی دبورا بحث های حفاظت از داده، تقلب اینترنتی و امنیت سایبر است، او با شرکت امنیتی سایبری اسرائیلی Konfidas همکاری می کند که بزرگترین ارائه دهنده خدمات امنیت سایبر در اسراییل برای مشتریان داخلی و خارجی است. عضویت در گروه مشاوره تحقیقاتی حقوقی و سیاستی کمیسیون جهانی ثبات فضای سایبری و مشارکت در تدوین راهنمای حقوق بین الملل برای استفاده نظامی از فضای بیرونی (MILAMOS). عضویت در گروه تحقیقاتی ILA در مورد امنیت سایبری، تروریسم و حقوق بین الملل و همچنین هیئت مشورتی مرکز تحقیقات Cyber University of Hebrew از فعالیت های دبورا است. او در حال حاضر عضو مرکز تحقیقات بین رشته ای Cyber در دانشگاه تل آویو، موسسه Herzliya برای مبارزه با تروریسم و مرکز Minerva در دانشکده حقوق دانشگاه Haifa است. دبورا نماینده وزارت خارجه اسراییل در سازمان تجارت جهانی، ITU، مذاکرات موافقتنامه اسلو برای ارتباطات مخابراتی و مسائل مربوط به پیمان صلح با اردن نیز بوده است، آرا و نگاه حقوقی چنین آدمی که از افراد موثر در سیاست های حقوقی اسراییل است می تواند به نوبه خود حائز اهمیت باشد.
و دیگری موضوعی که به آن پرداخته شده است، حفاظت از زیرساخت های ماهواره ای و مصونیت آن ها از تعارض در هنگام جنگ می تواند به عنوان یک پارادایم جدید در (IHL) محسوب شود. باتوجه به وابستگی روز افزون به ارتباط های ماهواره ای و در هم تنیدگی این ارتباطات با زندگی مردم از ترابری و حمل و نقل های زمینی و هوایی تا بیمارستان ها و ارتباطات فردی، قطع و اخلال در این ارتباطات می تواند پیامدهای انسانی ناگواری در پیش داشته باشد، از این رو می طلبد تا با خوانش جدیدی از قوانین مرتبط با ماهواره ها و ناظر به حقوق بر جنگ و در جنگ، جبنه های حقوقی در جهت حمایت و حفاظت در برابر اخلال در ارسال و دریافت امواج ماهواره ای و یا تاسیسات مرتبط با آن در زمان صلح و یا مخاصمات بررسی شود که در این مقاله به آن پرداخته شده است.